… Дефинитивно. Ґеноцидне злодїйство у Сребреници 11. юлия 1995. року дефинитивно забило Дзень повстаня, 7. юлий (Вельки Бечкерек 1941. року, познєйше Зренянин). Анї єден зоз спомнутих датумох нєшка нє на лїстини державних шветох у Републики Сербиї. Єденасти юлий то и попри даскельо лїхих инициятивох нїґда анї нє бул, 7. юлий ше децениями шветочно означовало, алє анї то вецей нє так.
Спомнути Седми юлий мал у нашим колективним паметаню постац свойофайтова нулта точка новей, социялистичней югославянскей держави чия Социялистична Република Сербия була конститутивна членїца. Фундамент єй братства и єдинства медзи народами и народносцами, єй самоуправного социялизма и насампредз антифашизма убудованого до самей єй сущносци.
З другого боку, 11 юлий 1995. представя кирваву кулминацию лєбо остатнї гвозд до труни и за братство и єдинство, и социялизем, роботнїцку класу и самоуправянє, и за югославянски антифашизем.
Потомки партизанох хтори свойочасово медзи першима у Европи и масовно станули процив фашизма, з тим скоро подєднак масовно притулєли капитализем и його першородзене чадо фашизем, як найродзенших.
Скоро же нєт нїкого медзи потомством тих див-юнакох (дошлєбодзуєм себе емоцию з тим описом и епитетом – югославянски партизанє – комунисти створели першу, а и другу шлєбодну територию у цалей окупированей Европи), хто би подумал же з капитализмом цошка нє у шоре, и же фашизем можлїви лєм, и праве у капитализме – то нє случайна, алє нужна вяза.
Ґеноцид у Сребреници тота конєчна точка. Роботнїцка класа позабивала роботнїцку класу у мено нациї, и так сама себе затлукла. Од теди єст лєм Нация. То фатум модерного часу у чийо мено ше правя безчислени злодїйства, войни, насилства и однїманя на чкоду шицких, а на хасен даскелїх, хтори нам и далєй полня глави и плокаю розуми зоз сказками и митами о фатуму народох и нацийох.
Застрашуюца розмира злодїйства у Сребреници вецей нїкому нє дошлєбодзує еманциповац ше од поняца нациї, народа, своєй креви. Нє удава ше то анї (мало)численим антивоєним активистом и активистком, критичаром и критичарком шицких системох и режимох од розпадованя СФРЮ по нєшка. Монструозносц Сребреници витворела свой циль – позамикала нас до националних клїткох. Забила аж и можлївосц шнїц о даяким лєпшим и справедлївшим швеце хтори младеж Сербиї почала стваряц давного 7. юлия 1941. року.
Становиска висловени у тим тексту виключно авторово и нє вше одражую ушорйовацку политику новинох „Руске слово”.